post climb at ibon
Mamay post climb na for the Tapulao climb, ndi ko alam kung anong nararamdaman ko. Nahihiya ako, kasi nadelayed kami dahil sa kin. hayyy life. well, i have to face it.
bigla ko tuloy naaalala ung tinanong sa king pamangkin ko:
Tita, bakit ang ibon nakakalipad?
ang simple lang naman ang naging sagot ko dun,
nakikita mo ung mga paa nila? maliliit di ba? mahirap maglakad, maliliit ang kanilang mga hakbang, kaya binigyan sila ng Dios ng karapatang lumipad to compensate ung kaliitan ng paa nila. ganyan katalino si God, hindi nya binibigay lahat sa iisa lang, pero hindi nya din naman hinahayaang madehado ang Kanyang Nilikha.
Tama naman di ba?
bigla ko tuloy naaalala ung tinanong sa king pamangkin ko:
Tita, bakit ang ibon nakakalipad?
ang simple lang naman ang naging sagot ko dun,
nakikita mo ung mga paa nila? maliliit di ba? mahirap maglakad, maliliit ang kanilang mga hakbang, kaya binigyan sila ng Dios ng karapatang lumipad to compensate ung kaliitan ng paa nila. ganyan katalino si God, hindi nya binibigay lahat sa iisa lang, pero hindi nya din naman hinahayaang madehado ang Kanyang Nilikha.
Tama naman di ba?
posted by Yoyce at 1:44 PM
4 Comments:
mahirap naman kasi talaga ang tapulao, sa grupo namin noon, halos iilan lang ang umabot sa summit, yung iba nag emergency camp nalang sa paanan ng bundok.
ngayon ko lang nalaman na yun pala ang dahilan kung bakit ang ibon nakakalipad ang ibon, hehehe. thnx sa info.
it's ok joyce. =) 7hrs naman tlga alloted para bumaba. late kasi tayo nagstart ng sunday kaya ginabi...lamig kasi e. sarap matulog. hehehe =)
cruise, well, tama ka maganda talaga sa taas ng tapulao, hirap lang sobra talaga nung trail, masakit sa tuhod at paa. at naniwala kang un nga ang reason bkit nakakalipad ang mga ibon? hehehe wala lang akong maisip na irarason sa pamangkin ko. hehehe.
rachel, actually, i know that the group understands me, it's just my pride and my sense of fulfillment that's killing me hehehe. congrats ulit sa inyo ang babangis nyo nina ten. :)
ang ibon. bow. ala akong masabi. ehehehe. at least safe and sound ka namang nakababa, un naman ung importante diba? kung kasama ako, malamang, nagpa-emergency camp na ako.
congrats! woohoo. ganda ng pix nyo. :)
Post a Comment
<< Home