what's wrong with the world?

I was not able to join the Kairukan Climb last weekend. Sorry talaga Kuya Richard.
- reason... hindi ako nagising. ewan ko ba anong pumasok sa kukote ko at hindi ako nagpagising sa ibang tao (e.g. kuya richard). I was trying my damnest best not to be dependent to other people na when it comes to waking up early specially pag climbs. Wala na kasi yung official tiga-gising ko. Feeling ko talo ako. Naiyak talaga ako sa sama ng loob ko sa sarili ko dahil nakapagpack na ako nun at excited na ako sumama. Sorry talaga kuya Richard. Next time papagising na ako sa yo. Syet sana me next time pa!!!

==========

Then, it was Monday. Na-ticket-an ako sa kanto ng buendia at Edsa. Naticket-an ang beauty ko ng hindi man lang ako nagdadrive!!! Offense? LITTERING!!! first time kong nagtapon ng wala sa lugar dahil sasakay na ako ng jeep at wala nang trash bin na malapit. Hindi ko malaman kung matatawa ako sa nangyayari o hihimatayin lalo nang malaman kong ISANG LIBO ang kelangan kong bayaran sa Munisipyo ng Makati kung ayaw kong lumitaw sya sa NBI Clearance at Police Clearance ko. Watdapak!

ung ticket ko...

At eto pa, sa sobrang bait ko nang humingi ng ID nagbigay naman ako. Nung pinadictate ung address ko dinictate ko ung tama. At ang pinakamatinding kabaitan (a.k.a. KATANGAHAN) ko mali na yung sinulat nyang spelling ng middle name ko kinorrect ko pa!!! hayy shonga talaga.

==========

Then, it was Tuesday. hayyy, I received a text from one of my friends from highschool, her grandma passed away na. when I finally got in touch with her, she requested na punta daw kami ng friday night at mag overnyt daw kami for the libing ng saturday morning. walang kaso sana, kaso, me lakad na akong na-oo-han ng friday. for once, kelangan isa lang ang piliin ko, hindi kaya ng powers ko na pagbigyan pareho. ung lakad ko sa pioneer (mandaluyong ata un) at ung burol ay sa tondo. hindi ako pedeng sumunod lang sa burol dahil hindi ko alam ung lugar. once again may hindi na naman ako mapapagbigyan, me matatapakan na naman akong damdamin. I need to give up yung gimik, dahil yung si mamu close sa barkada namin un eversince naging magbabarkada kami ng apo nya. hayyy. Alam ko na may magtatampo kasi minsan ko na syang na-set aside in favor of another friend.

It was not an easy decision for me, ako pa? Kung pedeng lahat na lang pagbigyan pagbibigyan, kung pedeng maging masaya ang lahat maging masaya ang lahat.

It's not about being second best... it's never about being set aside...

I know that I promised na gagawan ko ng paraan na makasama dun sa gimik na yun, and I really did. Mas gusto kong kumanta at maging masaya than to stay in a wake. pero di ba naman, minsan lang mamamatay ang tao at higit sa lahat hindi ko naman inischedule na mamatay sya this week.

Ndi din ako nagdadahilan, cause that's the last thing nagagawin ko para lang makaiwas sa lakwatsa. oo nung una I was hesitant dahil nagsayang nga ako ng isang libo. pero kung pera lang ang problema ko at gagawa pa ako ng dahilan para lang makaiwas sa gastos, hindi nyo ako kilala. wala akong rason para magdahilan wag lang makasama sa gimik na yun.

Wala din akong sinasabi na wala syang kwentang kaibigan. in fact, naiintindihan ko yung friend ko sa nararamdaman nya. kaya lang ganto talaga ako e. I have always been a responsible friend. hindi ko naman hahayaan ung mga kaibigan kong in need, oo in the process I may be sacrificing some other friends, pero bago naman yun i make sure na in good hands sila bago ako sumaklolo sa mga kaibigan kong in need.

syet. I hate letting down people i love. I hate making my friends feel that they are just second best... dahil lahat sila best para sa kin... kaya lang isa lang ako e madami kayong kaibigan ko.

sorry...