emotional chuvahness
nababading na naman ako! hehehe.
hmmm. warning warning: baka maging emotional ng konti tong post ko to!
BAKIT!?!?!
wala lng. Naisip ko lng na ipost to para everytime I have a friend who needs some words of wisdom (nyuk-nyuk-nyuk!) i can just refer them dito sa blog ko. ok di ba? tumaas na ang hits ng visitors ko ndi pa ako napagod magpayo paulit ulit hehehe.
seryoso na. actually, madalas pag me mga kaibigan akong lumalapit sa kin for advice especially tungkol sa LOVE, i don't give the usual ka-iporkitahan na ndi dapat maging ganto, ndi dapat ganyan. kasi, naniniwala ako na walang ibang makakaalam ng dapat nilang gawin kundi ung mga sarili din nila. what I always tend to tell is: "andito lng ako, pag kailangan mo".
ANG DRAMA!!!!
sabi ko sa yo e, pero oo nga, un lng naman ang pede kong magawa para sa mga kaibigan ko, para sa inyo. To be there to share you joys, laughter, pain and hurt.
iba iba ang mga tao:
1. me mga taong takot magmahal, sila ung mga taong ndi ko ma-gets bakit nila pipigilan ung mga sarili nila. its part of life. sabi nga sa kanta ni rob thomas:
Some people,
it's a pity they go all their lives and
never know how to love
or to let love go.
sila ung mga taong ang daming iniisip. I am not saying na wag muna kayo mag isip ng mga consequences. kaya lng, sa dami ng mga iniisip nila, they tend not to savor the feeling of being truly happy. dapat, kung masaya ka, let it be that way... forget about getting hurt. one emotion at a time. ndi mo kasi masasabing MASAYA AKO, kung ndi mo sya buong-buo na nararamdaman. so what kung masaktan ka. so what kung iiyak ka after, ang mahalaga, naging masaya ka.
BAKIT BA KELANGAN GANUN???
hmmm... kasi pag masaya ka, dun sa happy memories na un mo huhugutin ung courage na harapin ung sakit e. at dahil naramdaman mo pano maging masaya dun mo makukuha ung HOPE na everything will turn out all right.
2. me mga taong takot. takot sumabak sa "unknown". pero kung ndi mo i-tetake ung risk, how will you ever learn? madalas if things don't turn out as we want them to be, we tend to "charge it to experience". Medyo mahal nga lng maningil si experience, pero if only you know how to make the most out of it, YOU WILL ALWAYS TURN OUT TO BE A WINNER!
3. me mga taong magaling magbigay ng advice... ok na sana kung ndi mo nga lang alam na "WALA NAMAN SYANG EXPERIENCE". hahaha, parang nakipag usap ka sa isang taong kung idescribe ang planet mars ay, me magagandang falls, me magagandang bundok, when in reality ndi pa naman sya nakakapunta dun, papaniwalaan mo ba? tanga mo na lng kung maniwala ka. para ung sa mga taong takot, they give sound advice, but then again, it's just the brain that's doing all the work.
mas masarap magbigay ng advice kung galing sa puso.
mas masarap makinig sa mga taong "been there, done that".
galing kong magsalita no? ha ha ha... ndi ka naniniwala?
nakita mo kasi ako pano ako ngumawa ng dahil sa LOVE.
nakita mo din kasi ako kung pano gumuguho ang mundo ko.
pero...
nakita mo din ako kung pano ako maging masaya
naramdaman mo din kung pano ako tumatayo (ng may ngiti) sa bawat pagkakadapa
at higit sa lahat
alam mo na some how I made sense!
o ano? tigalgal ka na dyan? basta, kung me problema ka, dito lng ako,
alam mo yun, tested and proven.
o sige, enough na muna ngayon, gagawan ko na lng to ng part 2 pag me maisip na akong bago. =)
hmmm. warning warning: baka maging emotional ng konti tong post ko to!
BAKIT!?!?!
wala lng. Naisip ko lng na ipost to para everytime I have a friend who needs some words of wisdom (nyuk-nyuk-nyuk!) i can just refer them dito sa blog ko. ok di ba? tumaas na ang hits ng visitors ko ndi pa ako napagod magpayo paulit ulit hehehe.
seryoso na. actually, madalas pag me mga kaibigan akong lumalapit sa kin for advice especially tungkol sa LOVE, i don't give the usual ka-iporkitahan na ndi dapat maging ganto, ndi dapat ganyan. kasi, naniniwala ako na walang ibang makakaalam ng dapat nilang gawin kundi ung mga sarili din nila. what I always tend to tell is: "andito lng ako, pag kailangan mo".
ANG DRAMA!!!!
sabi ko sa yo e, pero oo nga, un lng naman ang pede kong magawa para sa mga kaibigan ko, para sa inyo. To be there to share you joys, laughter, pain and hurt.
iba iba ang mga tao:
1. me mga taong takot magmahal, sila ung mga taong ndi ko ma-gets bakit nila pipigilan ung mga sarili nila. its part of life. sabi nga sa kanta ni rob thomas:
Some people,
it's a pity they go all their lives and
never know how to love
or to let love go.
sila ung mga taong ang daming iniisip. I am not saying na wag muna kayo mag isip ng mga consequences. kaya lng, sa dami ng mga iniisip nila, they tend not to savor the feeling of being truly happy. dapat, kung masaya ka, let it be that way... forget about getting hurt. one emotion at a time. ndi mo kasi masasabing MASAYA AKO, kung ndi mo sya buong-buo na nararamdaman. so what kung masaktan ka. so what kung iiyak ka after, ang mahalaga, naging masaya ka.
BAKIT BA KELANGAN GANUN???
hmmm... kasi pag masaya ka, dun sa happy memories na un mo huhugutin ung courage na harapin ung sakit e. at dahil naramdaman mo pano maging masaya dun mo makukuha ung HOPE na everything will turn out all right.
2. me mga taong takot. takot sumabak sa "unknown". pero kung ndi mo i-tetake ung risk, how will you ever learn? madalas if things don't turn out as we want them to be, we tend to "charge it to experience". Medyo mahal nga lng maningil si experience, pero if only you know how to make the most out of it, YOU WILL ALWAYS TURN OUT TO BE A WINNER!
3. me mga taong magaling magbigay ng advice... ok na sana kung ndi mo nga lang alam na "WALA NAMAN SYANG EXPERIENCE". hahaha, parang nakipag usap ka sa isang taong kung idescribe ang planet mars ay, me magagandang falls, me magagandang bundok, when in reality ndi pa naman sya nakakapunta dun, papaniwalaan mo ba? tanga mo na lng kung maniwala ka. para ung sa mga taong takot, they give sound advice, but then again, it's just the brain that's doing all the work.
mas masarap magbigay ng advice kung galing sa puso.
mas masarap makinig sa mga taong "been there, done that".
galing kong magsalita no? ha ha ha... ndi ka naniniwala?
nakita mo kasi ako pano ako ngumawa ng dahil sa LOVE.
nakita mo din kasi ako kung pano gumuguho ang mundo ko.
pero...
nakita mo din ako kung pano ako maging masaya
naramdaman mo din kung pano ako tumatayo (ng may ngiti) sa bawat pagkakadapa
at higit sa lahat
alam mo na some how I made sense!
o ano? tigalgal ka na dyan? basta, kung me problema ka, dito lng ako,
alam mo yun, tested and proven.
o sige, enough na muna ngayon, gagawan ko na lng to ng part 2 pag me maisip na akong bago. =)
posted by Yoyce at 1:21 PM
5 Comments:
Exactly! In addition to that..Huwag muna natin isipin na what if i failed, get hurt...Not all relationship failed. Who knows?? Di ba? Ang sarap yatang maramdaman ang true meaning ng love.. Kaya go Girls!!!
Naku! Sino kaya yang kawawang tanga na pinatatamaan mo? Hmmm ...
hi joyce, this is not related to your post. was just hopping from abet's blog. i wanted to join the climb too kaya lang i wasn't free. i hope to join the next one though! :)
no comment! =P
o eto totoo na.. i guess i'm number ur 2 person. sobrang ayokong mag take ng risk kaya instead of being rejected and hurt i just walk away. BUT! that was before.. actually my bf has a lot to thank you, for if not for ur advise always ringing in my head during the times na malabo kami, we would not be together today. but since hindi nya alam yun ako na lang ang mag thank you syo! ;)
Post a Comment
<< Home