one for the road post

in a while, aalis na ako para punta ng bus station, punta na kaming pulag.

Potah! (sorry mukhang puro mura tong post na to!)

last night I was packing my things and it was crazy. I was crying... out of frustration! Naliliitan ako sa backpack ko!!! hindi kasya ung mga bagay bagay sa bag ko. Hindi ko naman kasi mawari kung bakit hindi namin naforesee nun bumili ng bag ko na dadating ung panahon na hindi sya makakasama sa mga multi-day na climb, na wala syang aasahan kong magbibitbit ng kalahati ng gamit ko. hay peste talaga!

If there is one thing I miss about travelling is my travelling companion... lalo na ung walang arte sa katawan, malakas ang loob na i-try ung mga delicacies sa mga lugar lugar kahit maiwanan pa kami ng bus! namimiss ko din ung katabi ko sa bus na pagkasobrang lamig na wala na kaming ibang gagawin kundi magshare ng jacket. Pagbored na kami sa traffic mag uusap na kami ng kung ano ano sa byahe. hayyy. tangina naman kasi.

di bale, ayos lang yan... kaya ko to...
nakaka lungkot lang kasi hindi ko kasama si panget... napilitan akong iwanan sya sa bahay pati ung buff ko kasi hindi na kasya sa backpack ko. umiiyak nga sya kasi pinangako ko sa kanyang sama sya pagnagpulag ako... si panget... ung panget na maliit ha?

sabi nila, there's always a first... at eto ang first time kong magmulti-day climb na mag isa lang ako. walang kabuddy... walang aabutan ng yosi habang nagluluto.

kung san ka man nandun sana naiisip mo ako... kahit hindi mo ako maisip basta sana masaya ka...