Hagupit ng Gulugod-Baboy
Kahapon, Linggo, nag-recon kmi sa Gulugod-Baboy via brgy. Solo (sulo? o solo? whichever!) kasama ko si panget at si Abet.
Saturday pa lng ng gabi magkakasama na kami at nag overnyt kina Kulaz sa Balayan.
6:30am ng linggo naligo na ako, nakaalis kmi kina kula'z mga 8:00 at nasa Brgy. Solo na kmi ng 10:00am, nakipaghuntahan pa dun sa me bahay ni kapitan dahil naghahanap kmi ng mag-gaguide sa min. 10:30am nagstart na kmi ng trek... dios ko ndi ko alam kung pano ko iwewento to nang maayos.
Parang galit sa kin ang gulugod. hirap na hirap talaga ako dun sa climb namin. I cannot describe the exact feelings I have yesterday. ang trail kasi is compose of sementadong mga 45-50 degrees which I climbed for 45 mins, that is without the usual BACKPACK na malaki at mabigat.
kakaiba talaga. parang masisiraan ako ng ulo sa pag push ko ng sarili kong maakyat un. I've been blaming myself pero si panget, sinasabi nyang puyat lng ako. sabagay, come to think of it sa loob ng 4 na araw ang total number of sleep ko lang ay 8-10 hours. but I don't want to think of it that way.
instead, I found myself,
blaming the endless number of y-sticks for all the times that I am so stressed.
blaming the days when I am too lazy to train.
blaming the 6 pounds I gained for the past 2 months.
... I blame myself for lack of self-discipline.
pakiramdam ko sasabog ang puso at ang dibdib ko. ndi na ako makahinga ng maayos. parang ang hirap hirap ng bawat hakbang. it was crazy... to the point I am begging them to just leave me, na daanan na lng nila ulit ako pagbalik.
Matinik. pag upo ko pa nga me naupuan akong tinik, tusok ang wet-paks ko! wala din kaming dalang matinong pagkain sa taas, nova at v-cut lng. Nag away pa nga kami ni panget, again dahil napaka selfish brat nya. pero syempre he did make bawi naman. :)
pagdating sa summit, stay kami dun ng mga one hour. picture taking at wentuhan. Ang Gulugod-Baboy talaga ang isa sa mga me magagandang view sa taas. 360 degrees kasi ang view. at higit sa lahat mahangin sa taas.
nung pababa na, sa awa ata sa kin ni abet, he decided na mag Philpan side na lng kmi. ayun, nakuha lng namin ng 20 mins. :) ang bilis no? ang galing. tapos un, uwian na kmi.
pangatlong akyat ko na to sa gulugod-baboy, pero masasabi ko lng, madaming mga sorpresang nag iintay sa isang mountaineer sa bawat pag akyat nya sa bundok. Tingin ko sa kanya ngayon mahirap pa sa Mt. Arayat. :( ewan ko...
promise ko sa sarili ko:
BEHAVE na ako.
MAGTRAIN na ako.
MAGDIET na ako.
at si panget, wala na talaga akong masabi, laki na ng inimprove nya. kaya na nyang sumabay kay abet sa akyatan.
sa mga trainees namin, well... magtrain kayo... dahil ang papatay sa inyo ay ung sementadong daan na un!
Saturday pa lng ng gabi magkakasama na kami at nag overnyt kina Kulaz sa Balayan.
6:30am ng linggo naligo na ako, nakaalis kmi kina kula'z mga 8:00 at nasa Brgy. Solo na kmi ng 10:00am, nakipaghuntahan pa dun sa me bahay ni kapitan dahil naghahanap kmi ng mag-gaguide sa min. 10:30am nagstart na kmi ng trek... dios ko ndi ko alam kung pano ko iwewento to nang maayos.
Parang galit sa kin ang gulugod. hirap na hirap talaga ako dun sa climb namin. I cannot describe the exact feelings I have yesterday. ang trail kasi is compose of sementadong mga 45-50 degrees which I climbed for 45 mins, that is without the usual BACKPACK na malaki at mabigat.
kakaiba talaga. parang masisiraan ako ng ulo sa pag push ko ng sarili kong maakyat un. I've been blaming myself pero si panget, sinasabi nyang puyat lng ako. sabagay, come to think of it sa loob ng 4 na araw ang total number of sleep ko lang ay 8-10 hours. but I don't want to think of it that way.
instead, I found myself,
blaming the endless number of y-sticks for all the times that I am so stressed.
blaming the days when I am too lazy to train.
blaming the 6 pounds I gained for the past 2 months.
... I blame myself for lack of self-discipline.
pakiramdam ko sasabog ang puso at ang dibdib ko. ndi na ako makahinga ng maayos. parang ang hirap hirap ng bawat hakbang. it was crazy... to the point I am begging them to just leave me, na daanan na lng nila ulit ako pagbalik.
Matinik. pag upo ko pa nga me naupuan akong tinik, tusok ang wet-paks ko! wala din kaming dalang matinong pagkain sa taas, nova at v-cut lng. Nag away pa nga kami ni panget, again dahil napaka selfish brat nya. pero syempre he did make bawi naman. :)
pagdating sa summit, stay kami dun ng mga one hour. picture taking at wentuhan. Ang Gulugod-Baboy talaga ang isa sa mga me magagandang view sa taas. 360 degrees kasi ang view. at higit sa lahat mahangin sa taas.
nung pababa na, sa awa ata sa kin ni abet, he decided na mag Philpan side na lng kmi. ayun, nakuha lng namin ng 20 mins. :) ang bilis no? ang galing. tapos un, uwian na kmi.
pangatlong akyat ko na to sa gulugod-baboy, pero masasabi ko lng, madaming mga sorpresang nag iintay sa isang mountaineer sa bawat pag akyat nya sa bundok. Tingin ko sa kanya ngayon mahirap pa sa Mt. Arayat. :( ewan ko...
promise ko sa sarili ko:
BEHAVE na ako.
MAGTRAIN na ako.
MAGDIET na ako.
at si panget, wala na talaga akong masabi, laki na ng inimprove nya. kaya na nyang sumabay kay abet sa akyatan.
sa mga trainees namin, well... magtrain kayo... dahil ang papatay sa inyo ay ung sementadong daan na un!
posted by Yoyce at 2:47 PM
2 Comments:
kelangan ko talagang mg-train. kelangan ko ding mag-diet.
dahil dehins akong natuwa sa mga pix ko dahil mistulang nag-gain ako ng 10 pounds promise.
ayoko na tuloy sa camera.
hayyy...
todo jogging na to.
pagaling ka ha.
45 to 50 degrees?! shucks. sana kayanin namin...
ako rin, klangan ko dn mag train. pero ayoko magdiet..masarap kumain e. hehehe =)
Post a Comment
<< Home